sobota, 4 lutego 2012
marzanna
Marzanna to słowiańska bogini zimy i śmierci. Marzanna to także nazwa kukły symbolizującej właśnie boginię o tym imieniu.
Topienie marzanny to jeden z wielu zwyczajów pogańskich, który przetrwał do dziś. Marzannę topiono, lub spalano w czasie święta Jarego, aby przywołać wiosnę.
Ze zwyczajem topienia marzanny związane są różne przesądy, po wrzuceniu do wody nie wolno jej już dotknąć, gdyż grozi uschnięciem ręki, w drodze powrotnej nie wolno obejrzeć się za siebie, grozi to chorobą, a jeżeli się upadnie, czeka nas śmierć.
Jak w przypadku innych zwyczajów pogańskich, tak i w przypadku topienia marzanny kościół katolicki próbował zakazać tego starosłowiańskiego zwyczaju. Synod Poznański w roku 1920 nakazał duchowieństwu: "Nie dozwalajcie, aby w niedzielę odbywał się zabobonny zwyczaj wynoszenia jakiejś postaci, którą śmiercią nazywają i w kałuży topią." Rodzima tradycja okazała się jednak silniejsza. Na przełomie XVII i XVIII próbowano zamienić topienie marzanny na zrzucanie kukły Judasza z wieży kościelnej co również zakończyło się niepowodzeniem.
Zwyczaj ten przetrwał do dziś :)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz